Ο ναός βρίσκεται στα βόρεια της Παιανίας, περίπου 3 χλμ. από τη λεωφόρο Λαυρίου (δηλ. τον δρόμο που οδηγεί από τον Σταυρό στην Παιανία). Μας παραδόθηκε ως ένας μικρός μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός των χρόνων της Τουρκοκρατίας. Ωστόσο, πρόκειται για έναν παλαιότερο τρίκογχο ή τετράκογχο ναό απ’ τον οποίο σήμερα σώζεται μόνον η βόρεια κόγχη, ενσωματωμένη έντεχνα στον νεώτερο καμαροσκέπαστο ναό. Η τρίπλευρη αυτή κόγχη διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση (εκτός από το γείσο της που έχει καταστραφεί) και, με βάση κυρίως την διαφοροποίηση της τοιχοποιίας της (αργολιθοδομή από αρχαίες πλίνθους στα χαμηλά σημεία και επιμελημένο πλινθοπερίκλειστο σύστημα στα ψηλότερα), αλλά και το ωραίο δίλοβο παράθυρο με τα οριζόντια και κατακόρυφα τούβλα στο τύμπανο καθώς και τα υπερυψωμένα τόξα των λοβών, επιβεβαιώνει τη χρονολόγηση στον 12ο αιώνα. Συνεπώς, ο παλαιότερος ναός που θα υπήρχε και που θα περιελάμβανε την κόγχη θα πρέπει, προφανώς, να καταστράφηκε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας, οπότε και θα αντικαταστάθηκε με τη σημερινή εκκλησία.
Στο εσωτερικό της κόγχης σώζονται τοιχογραφίες που μάλλον - σύμφωνα με τον καθηγητή Μπούρα - ανήκουν και αυτές στη βυζαντινή περίοδο. Επάνω ψηλά υπάρχει μια ωραία παράσταση της Κοίμησης της Θεοτόκου, ενώ, χαμηλότερα, εικονίζεται ο Ταξιάρχης.
Οι υπόλοιπες τοιχογραφίες του ναού, κατά πολύ νεώτερες, μπορούν να χρονολογηθούν στον 18ο αιώνα.
Στον περίβολο της εκκλησίας υπάρχουν διάσπαρτα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη.
Δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για το ναϊσκο.
Βιβλιογραφία: Μπούρας Χαρ.- Καλογεροπούλου Αθηνά-Ανδρεάδη Ρένα, Εκκλησίες της Αττικής, Αθήνα 1969, σ. 234-235, Μπούρας Χαρ.-Μπούρα Λασκαρίνα, Η Ελλαδική ναοδομία κατά το 12ο αιώνα, Αθήνα 2002, σ.176-177, Bouras Ch.-Kaloyeropoulou A.-Andreadi R., Churches of Attica, Athens 1970, p. 234-235, plan XXIII 1,2,, illustration 204-208, Koder j.-Hild , Hellas und Thessalia, Tabula Imperii Byzantini I, Wien 1976, p.203-204